Nafarroa, arragoa,
argiaren pausaleku
haizearen ibil-toki zabal,
hesirik gabea.
Nafarroa, arragoa,
sua eta ura,
kondaira urratu baten oihartzun oihukatua.
Amets bat baino gehiago,
ez oparotasun osoa:
nahiaren eta ezinaren burrukatoki ekaitzez betea.
Nafarroa, arragoa
mahats eta gari
maitasun eta gorroto
gezur eta egia gurea.
Nafarroa, arragoa
lur beroen sabel emankorra
eta goiko mendi hotzen mendetako loa.
Nafarroa, zuhur eta eroa,
lurrik maitatuena,
hormarik gabe utzitako etxea:
erreka gardenen negarrez
ibai lodietara ixurtzen ari den
odol bustikoarraren iturri bizia.
Nafarroa, arragoa
izen bat
eta oinarri
eta oinaze
eta bidean zure bila ibiltzea ...
Pinudiek usaintzen dituzten
harri txigorrezko bidetan gora
o, Nafarroa, Nafarroa betikoa.
|
Navarre, crucible,
rest place of the light
wide roaming space of the wind
without enclosures
Navarre, crucible,
fire and water,
screamed echo of a torn history
more than a dream
not full of riches
stormy battlefield of desire and impossibility.
Navarre, crucible,
vines and wheat
love and hate
falsehood and truth.
Navarre, crucible,
fertile womb of hot lands
and sleep of centuries of the cold mountains of high.
Navarre, wise and demented,
the most beloved of lands,
house left without walls,
strong fountain of fresh blood
that flows to the rivers.
Navarre, crucible,
a name,
and foundation,
and pain,
and a constant search for you
climbing hot rocky paths
with the fragrance of your pine tree groves,
Oh, Navarre, eternal Navarre.
|